منقول است که شیخ تبرزین در کتاب جوامع الاراجیف در مذمتکامنت ننوشتن (بله! اون زمان هم وبلاگ بوده) آورده است که دیدم شخصی وبلاگی را خواند و کامنت ننوشته خارج شد.

 گفتمش:

تــو اردکـــــی یاغـــــازی                امدی زیارت یا که چشچرونی

تــو  کــه وبـلاگمیــخونی                فـــــارســـی رو هـــم مــیــدونی

کــامــنـت بـذاربــراشــون                نــــگــــن نــا مــهربــــونـــــــی

( میتونید یکم خشن ترش کنید و به جای کلمه ی نامهربانی کلمهی مناسب تری بذارید )

و در مدح کامنت نوشتن آمده است:

هر کس وبی راخواند یا حتی نخواند! و در آن کامنتی نوشت 1024در 768 ثواب برای او نوشته میشود.( توضیح:رقم سمت راست معرفثواب در دنیا و رقم سمت چپ ثواب در آخرت است )

آورده اند  که مستحب است با کلیک راست وارد شویم (میدونم سخته! )

شکیات:

اگر بین دو صفحه شک کردیم در صفحه قبل کامنت گذاشتیم یا نهدو حکم دارد :

اگر قبل از dc شدن بود احتیاط واجب است که برگردیم و کامنت بگذاریم.ولی اگر dcکردیم باز احتیاط واجب است که برگردیم و کامنت بگذاریم.( dc در مسائل قبل گفته شد )

اگر خوانندهدید که در نوشتن کامنت به حرج است. مثلا کسی که دستش چلاق است. باز احتیاط واجباست برگردیم و کامنت بگذاریم.

   پس دیگه خودتون میدونید نظر بدین یا ندید !!!